“Waar ben je trots op?” Deze vraag werd mij eens gesteld tijdens een sollicitatiegesprek. En daar zat ik met mijn mond vol tanden, want hoezo trots……Opgevoed met de stelregel ‘bescheidenheid siert de mens’ was ik totaal niet in staat om hierop te antwoorden. Terwijl er toch wel een aantal dingen op te noemen zijn waar ik, stiekem, best trots op ben. Zo werkte ik bij een krant, als correctiemedewerkster. In een van de eerste weken kwam ik op mijn werk en mijn werkgever zei; “Goed werk Liset, we hebben een mooie krant deze week”. Wauw, en dat werd gezegd door de grootste perfectionist die ik kende! In 2006 besloot ik, na een vervelende periode in mijn privéleven, om alsnog de secretaresseopleiding te gaan doen. Makkelijk was dit niet altijd, met 2 kleine kinderen, een man die veel in het buitenland zat en een labrador pup die moest worden opgevoed. Maar dat gevoel toen ik mijn diploma in ontvangst nam………. Ook daarna was het wel eens doorbijten, de banen lagen niet voor het oprapen en afgewezen worden is voor niemand leuk. Dus ik was heel blij met de tijdelijke contracten die me de kans gaven om werkervaring op te doen. Daarbij werkte ik vrijwillig als secretaresse op een basisschool, in de hoop op een betaalde baan. En dat de aanhouder wint is wel gebleken toen dat na 4 jaar lukte. Er waren collega’s die in de gaten kregen dat ik het erg leuk vind om op ‘punten en komma’s ‘ te letten, dus werd er regelmatig gezegd: “Laat Liset die stukken nog even lezen voor publicatie ”. Op een gegeven moment werd ik gevraagd om aan te sluiten als redactielid van het personeelsblad en ik kreeg zelfs een column in datzelfde blad. Hoe gaaf was dat! Begin 2021 besloot ik dat het tijd werd voor wat anders, het roer moest om. Ik nam ontslag en ben me gaan oriënteren op de mogelijkheden om als zelfstandige verder te gaan. Als zzp secretaresse, freelance tekstschrijver, maar ook als spreker op uitvaarten. Dit ging met vallen en opstaan, omdat het geloof in mezelf nog erg wankel was. Maar toen kwam mijn eerste betaalde opdracht, voor een aantal uren per week. Daarna nam een oud werkgever contact op voor een klus. Ik werd gebeld door de plaatselijke nieuwssite voor een interview. En vandaag…. vandaag mag ik mijn eigen website presenteren, gemaakt door Paul van Work@web. En dat terwijl er tussen het moment van mijn laatste werkdag in loondienst en nu amper een half jaar zit. Als ik terugkijk op deze maanden is er veel gebeurd en kan ik zeggen dat ik veel gedaan heb en de toekomst van Sprekend Liset! met vertrouwen tegemoet zie. Bescheidenheid siert de mens, dus uitspreken blijft moeilijk, maar schrijven dat ik trots ben lukt al wel.

Geplaatst op 30 jul. 2021

Terug naar alle blog-items