Trots op Groningen

Ain Pronkjewail in golden raand

Trots. Een gevoel dat me zomaar overvalt deze zondagochtend. Ik ben onderweg naar Slochteren, het dorp waar ik opgroeide, om koffie te drinken bij mijn moeder. Onderweg luister ik naar Wia Buze, die ons Grunnens laid prachtig vertolkt.

Van Lauwerzee tot Dollard tou, 
van Drenthe tot aan 't Wad, doar gruit, 
doar bluit ain wonderlaand rondom ain wondre stad. 
Ain Pronkjewail in golden raand is Grönnen, Stad en Ommelaand; 
ain Pronkjewail in golden raand is Stad en Ommelaand!

Geen volkje van grote protesten

Terwijl ik geniet van het weidse uitzicht over ons mooie Groninger land denk ik terug aan gisteravond. De fakkeloptocht in Groningen, als grote protestactie, tegen de gaswinning en tegen de vernedering van onze provincie. Op zich al bijzonder, want wij zijn geen volkje van grote protesten, blijkt ook uit het volgende couplet.

Doar broest de zee, 
doar hoelt de wind, 
doar soest 't aan diek en wad, 
moar rustig waarkt en wuilt het volk, 
het volk van Loug en Stad. 
Ain Pronkjewail in golden raand is Grönnen, Stad en Ommelaand; 
ain Pronkjewail in golden raand is Stad en Ommelaand!

Netjes, bescheiden en daardoor groots Ruim 10.000 mensen liepen mee en nog eens een kwart miljoen fakkels werden digitaal aangestoken. En hoewel de aanleiding natuurlijk schrijnend is, tis meleur hier in Grunn, was het een mooie avond. Netjes, bescheiden en daardoor groots.

Samen een vuist voor respect.

Doar woont de dege degelkhaaid, de wille, vast as stoal, doar vuilt het haart, wat tonge sprekt, in richt- en slichte toal. Ain Pronkjewail in golden raand is Grönnen, Stad en Ommelaand; ain Pronkjewail in golden raand is Stad en Ommelaand!

En dat maakt mij trots. Trots op onze mooie provincie en trots op onze mentaliteit. 

Geplaatst op 16 jan. 2022

Terug naar alle blog-items